Parmeshwar Shiva 🔱

  মুরুগন স্বামীনাথায় নমঃ   স্কন্দায় নমঃ  ষণ্মুখায় নমঃ  ☘️ অরুণাগিরীনাথ প্রায় ১৫শ শতাব্দীতে তামিলনাড়ুর তিরুভন্নামালাই অঞ্চলে জন্মগ্রহণ করেন। শৈশবে তিনি মেধাবী হলেও, যৌবনে ভোগ-বিলাস ও কামনায় নিমগ্ন হয়ে পড়েন। সমাজে তিনি ভোগাসক্ত ও ক্রীড়ানুরাগী হিসেবে পরিচিত ছিলেন। তাঁর জীবন যখন ক্রমশ অবক্ষয়ের দিকে এগোচ্ছিল, তখন আত্মীয়স্বজন ও সমাজের লোকেরা তাকে অবজ্ঞা করতে শুরু করে। আর্থিক দিক থেকেও দুর্দশা নেমে আসে। এই লাঞ্ছনা ও হতাশার মধ্যে তিনি জীবনের অর্থহীনতা উপলব্ধি করে আত্মহত্যার সিদ্ধান্ত নেন। কথিত আছে, অরুণাগিরীনাথ তিরুভন্নামালাই মন্দিরের রাজগোপুরম (প্রধান মন্দির টাওয়ার) থেকে ঝাঁপিয়ে আত্মহত্যা করতে উদ্যত হন। ঠিক সেই সময়েই ভগবান মুরুগন স্বয়ং তাঁকে রক্ষা করেন। মুরুগন তাঁকে পতনের হাত থেকে বাঁচিয়ে অদৃশ্য থেকে আশ্বাস দেন। তিনি অরুণাগিরীনাথকে বলেন যে, তাঁর জন্ম বৃথা নয়, বরং ঈশ্বর স্তবের মাধ্যমে মানবজাতিকে সত্যপথে পরিচালনা করাই তাঁর কর্তব্য। মুরুগন তাঁকে দীক্ষা দিয়ে আধ্যাত্মিক শক্তি প্রদান করেন এবং কবিত্বের ঐশ্বরিক বর দান করেন। এরপর থেকে অরুণাগিরীনাথের জীবনে এক বিপুল ...

देखिए— ISKCON के संस्थापक “बुष्टोम” 👉 पादु” कितने बड़े मूर्ख थे! उनकी मूर्खतापूर्ण व्याख्याओं का खंडन उपस्थित है— 🔱 प्रथम दावा (ISKCON) “भूतनाथ का अर्थ मंदबुद्धि व्यक्तियों के आराध्य।” 🔱 शैव-पक्ष से खंडन— अमरकोष (स्वर्गवर्ग/२१) में स्पष्ट लिखा है— “भूतेश” — शिव, जो समस्त भूतों अर्थात् समस्त तत्त्वों के अधिपति हैं। यहाँ “भूत” का अर्थ केवल पंचभूत नहीं, बल्कि संपूर्ण ३६ तत्त्वात्मक जगत है। अतः शिव = भूतनाथ = अखिल विश्वतत्त्व के ईश्वर। श्रुति भी यही कहती है— “ईशानः सर्वविद्यानाम् ईश्वरः सर्वभूतानाम्।” (तैत्तिरीय आरण्यक, १०वाँ प्रपाठक) अर्थ— शिव ही समस्त विद्या (६४ कलाएँ) और सभी भूत (३६ तत्त्व) के अधिपति हैं। अतः — शब्दकोश + श्रुति दोनों प्रमाणित करते हैं कि शिव ही भूतनाथ हैं। जबकि ISKCON का कथन कि “भूतनाथ = मंदबुद्धियों के आराध्य” श्रुति और कोश— दोनों के विपरीत होने से पूर्वमीमांसा (१/३/३) अनुसार स्वतः खंडित हो जाता है। 🔱 “भूतनाथ” शब्द का वास्तविक अर्थ भूत (भूत) — सृष्ट जीव, पंचभूत, अस्तित्व, तत्त्व। नाथ — स्वामी, अधिपति, संरक्षक। आध्यात्मिक अर्थ— भूतनाथ = समस्त सृष्टि, समस्त तत्...

  (शिवरहस्यम् – महादेवाख्यः एकादशमांशः, अध्याय २६, श्लोक ६७–७६.१) कपालमालिकाकण्ठं ज्वलत्पावकलोचनम् । कपालकरमत्युग्रं कलये कालभैरवम् ॥ ६९॥ मैं कालभैरव का ध्यान करता हूँ — जिनका कण्ठ कपालों की माला से सुशोभित है, जिनकी दृष्टि अग्नि के समान दहकती है, जिनके कर में कपाल सुशोभित है, और जिनका स्वरूप अत्यन्त उग्र है। मणिपादुकपादाब्जं महाशूलकराम्बुजम् । कन्थाकञ्चुकसङ्क्रान्तं कलये कालभैरवम् ॥ ७०॥ मैं कालभैरव का ध्यान करता हूँ — जिनके चरण कमल मणि-जटित पादुकाओं से विभूषित हैं, जिनके कर कमलों में महाशूल (त्रिशूल) सुशोभित है, और जो फटे वस्त्र एवं कन्था-कञ्चुक धारण किए हुए हैं। दिगम्बरं जपावर्णं जरामरणवर्जितम् । चारुचन्द्रजटाजूटं कलये कालभैरवम् ॥ ७१॥ मैं कालभैरव का ध्यान करता हूँ — जो दिगम्बर (नग्नवसन, आकाशवसन) हैं, जिनका स्वरूप जप के अक्षरों के समान पवित्र है, जो जरा और मरण से रहित हैं, और जिनकी जटाओं में सुन्दर चन्द्रकला सुशोभित है। बालभानुप्रभाकारं नीलकोमलकञ्चुकम् । ज्वलद्दण्डकपालाढ्यं कलये कालभैरवम् ॥ ७२॥ मैं कालभैरव का ध्यान करता हूँ — जिनका तेज उदय होते हुए सूर्य के समान है, जो कोमल नील वर...

  শ্রীসিদ্ধান্তশিখামণিঃ, সপ্তম অধ্যায় — 📿 দর্শনাত্ স্পর্শনাচ্চৈব স্মরণাদপি পূজনাত্ ।রুদ্রাক্ষধারণাল্লোকে মুচ্যন্তে পাপকৈর্জনাঃ ॥ ৬১ ॥ — (রুদ্রাক্ষের) দর্শন, স্পর্শ, স্মরণ, পূজন এবং ধারণের দ্বারাই মানুষ পাপ থেকে মুক্ত হয় ॥ ৬১ ॥ 📿 ব্রাহ্মণো বান্ত্যজো বাপি মূর্খোং বা পণ্ডিতোহপি বা । রুদ্রাক্ষধারণাদেব মুচ্যতে সর্বপাপকৈঃ ॥ ৬২ ॥ অনেন রুদ্রাক্ষধারণে সর্বেপ্যধিকারিণ ইত্যুক্তং ভবতি ॥ ৬২ ॥ — ব্রাহ্মণ হোক বা অন্ত্যজ, মূর্খ হোক অথবা পণ্ডিত — কেবল রুদ্রাক্ষ ধারণের দ্বারাই সে সমস্ত পাপ থেকে মুক্ত হয়। অর্থাৎ সমগ্র মানবজাতিই রুদ্রাক্ষ ধারণের অধিকারিণী ॥ ৬২ ॥ 📿 নন্বনেন পাপক্‌ষয়মাত্রং বা, পুন্যমপি কিন্চিদস্তি বেত্যত্রাহ — গবাং কোটিপ্রদানস্য যৎফলং ভূবি লভ্যতে । তৎফলং লভতে মন্যুঃ নিত্যং রুদ্রাক্ষধারণাত্ ॥ ৬৩ ॥ — পৃথিবীতে এক কোটি গাভী দান করলে যে ফল লাভ হয়, মানুষ রুদ্রাক্ষের নিত্য ধারণের দ্বারা সেই ফলই লাভ করে ॥ ৬৩ ॥ 📿 অথাস্যৈতাবন্মাত্রমেব ন, ক্রিয়াভেদেনান্যোপি চমত্কারোস্তীত্যাহ —মৃত্যুকালে চ রুদ্রাক্ষং নিষ্পীড্য সহ বারিণা । যঃ পিবেচ্চিন্তয়ন্ম্‌ রুদ্রং রুদ্রলোকং স গচ্ছতি ॥ ৬৪ ॥ — মৃত্যুকা...

  বিনিয়োগ—  অস্য শ্রীপ্রজ্ঞাবিবর্ধন স্তোত্রমন্ত্রস্য সনৎকুমার ঋষিঃ । স্বামী কার্ত্তিকেয়ো দেবতা । অনুষ্টুপ ছন্দঃ । মম সকলবিদ্যা সিদ্ধার্থং জপে বিনিয়োগঃ। শ্রীস্কন্দ উবাচ — যোগীশ্বরো মহাসেন কার্ত্তিকেয়োগ্নিনন্দনঃ । স্কন্দঃ কুমার সেনানী স্বামী শংকর সম্ভবঃ ॥১॥ (শ্রী কার্ত্তিকেয়কে নমস্কার) — যিনি এক মহাযোগী, যাঁকে অগ্নিদেবের পুত্ররূপে উল্লেখ করলে “মহাসেন” নামে জানা যায়, যাঁকে ষড়কৃতিকাদের পুত্ররূপে উল্লেখ করলে “কার্ত্তিকেয়” নামে পরিচিত করা হয়; যাঁকে দেবী পার্বতীর পুত্ররূপে উল্লেখ করলে “স্কন্দ” নামে ডাকা হয়, যাঁকে দেবী গঙ্গার পুত্ররূপে উল্লেখ করলে “কুমার” নামে জানা যায়; যিনি দেবসেনাদের অধিপতি, আমাদের গুরু এবং যিনি ভগবান শংকর থেকে উৎপন্ন হয়েছেন। গাঙ্গেয়স্তাম্রচূডশ্চ ব্রহ্মচারী শিখীধ্বজ । তারকারীরুমাপুত্র ক্রৌঞ্চারিশ্চ ষডাননঃ ॥২॥ (শ্রী কার্তিকেয়কে প্রণাম) যিনি মা গঙ্গা ও তাঁর অনুগামিনী তাম্রচূড়ার প্রিয়, যিনি ব্রহ্মচারী এবং যাঁর প্রতীক ময়ূর, যিনি তারকাসুর ও ক্রৌঞ্চাসুরের শত্রু, যিনি দেবী উমার পুত্র, তাঁর ছয়টি মুখ রয়েছে। শব্দব্রহ্ম সমুদ্রশ্চ সিদ্ধ সারস্বতো গুহঃ । সনৎকুম...

🌿 शिवः ॐ तत्सत्। 🌿 शास्त्रों के अध्ययन और तत्त्वज्ञान के अभाव में कुछ लोग — विशेषकर कुछ वैष्णव और आर्य नामाज़ी कहलाने वाले —परमेश्वर शिव को “पशुपति” शब्द के द्वारा केवल पशु-पक्षी और जीव-जंतुओं के अधिपति मानते हैं। परंतु आइए आज वेद, शैव आगम, उपनिषद् और पुराण शास्त्रों से यह समझें कि “पशुपति” शिव का वास्तविक, शास्त्रीय और दार्शनिक अर्थ क्या है। तो आरंभ करें 👇 🔱 परमेश्वर शिव को “पशुपति” क्यों कहा गया — शास्त्रीय प्रमाण एवं तात्त्विक व्याख्या 🔱 ☘️ प्रथम प्रमाण — शिवमहापुराण से। ☘️ इत्याकर्ण्य वचस्तस्य महेशस्य परात्मनः। तथेति चाब्रुवन्देवा हरिब्रह्मादयस्तथा ॥ २२ ॥ तस्माद्वै पशवः सर्वे देवासुरवरा: प्रभोः। रूद्रः पशुपतिश्चैव पशुपाशविमोचकः ॥ २३ ॥ तदा पशुपतीत्येतत् तस्य नाम महेशितुः। प्रसिद्धमभवद्यद्द्धा सर्वलोकेषु शर्मदम् ॥ २४ ॥ 📚 (स्रोतः — शिवमहापुराण, रुद्रसंहिता, युद्धकाण्ड, अध्याय ९, श्लोक २२–२४) भावार्थ:— सनत्कुमार ने कहा — जब महेश्वर परमात्मा के इन वचनों को देवगण, हरि (विष्णु) और ब्रह्मा आदि ने सुना, तो उन्होंने कहा — “तथास्तु” अर्थात् ऐसा ही हो। ॥२२॥ इस कारण, हे प्रभो! सभी देवता औ...